Wat betekent “swap”
Swapcontracten vallen onder de rubriek van de derivaten, d.w.z. contracten die gebaseerd zijn op (of voortbouwen op) andere instrumenten. Om te begrijpen wat een ruil is, is het voldoende om uit het Engels het werkwoord “to swap” te vertalen in het Nederlands: “iets ruilen voor iets anders”. De swap is in feite een contract waarmee twee tegenhangers A en B besluiten om geldbedragen te ruilen volgens de specificaties van het contract zelf, specificaties die bepalend zijn voor de indeling naar soort swapcontracten.
Wat is een “plain vanilla swap”
Een plain vanilla swap, ook wel bekend als een generieke swap, is het meest basale type van een dergelijke transactie. Vergelijkbaar met gestandaardiseerde termijn- en termijncontracten is een plain vanilla swap een overeenkomst tussen twee partijen die een uitwisseling van periodieke kasstromen uit een activaklasse of een schuldinstrument specificeert. Bedrijven, vermogende beleggers en instellingen zijn de meest voorkomende leveranciers van plain vanilla swaps. Meestal wordt deze vorm van transactie uitgevoerd met betrekking tot de onderstaande activa.
Renteswap
Interest Rate Swap (IRS) is de meest voorkomende vorm. De twee tegenpartijen besluiten om op vaste toekomstige data en tot een bepaalde vervaldag geldstromen te ruilen die worden berekend door verschillende rentetarieven toe te passen op een vooraf bepaald bedrag. Dit is de zogenaamde “fictieve hoofdsom”. Deze dient alleen om het bedrag van de stromen te bepalen: geen van beide tegenpartijen hoeft deze te betalen of op enigerlei manier vast te leggen. De kasstroom die partij A moet betalen aan partij B wordt berekend met een vaste rentevoet. Die blijft constant voor de volledige duur van het contract. Hij wordt toegepast op de fictieve hoofdsom, terwijl de kasstroom die contractant B moet betalen aan A wordt berekend door een variabele rentevoet (normaal een LIBOR- of Euribor-tarief). Wanneer de variabele rente hoger is dan de vaste rente, ontvangt A dus het variabel-vaste verschil dat wordt toegepast op de fictieve hoofdsom. Wanneer de variabele rente lager is dan de vaste rente ontvangt, B het vast-variabele verschil dat wordt toegepast op de fictieve hoofdsom.
Valutaswap
De Currency Swap is vergelijkbaar met de renteswap, maar introduceert een extra variabele, namelijk de valutaswap. In dit contract wisselen de twee tegenpartijen geldstromen uit in verschillende valuta’s die worden berekend met de rentetarieven die worden toegepast op twee valuta’s. In sommige gevallen kunnen de tegenpartijen ook besluiten om de fictieve hoofdsom te ruilen (bij sluiting en op de vervaldag). Een ander element van variabiliteit is de mogelijkheid dat de rentevoeten die op de notionele bedragen worden toegepast, ofwel vast zijn (maar verschillend, omdat het gaat over twee verschillende valuta’s). Ofwel een vast en een variabel rentetarief.
Het kan ook om goederenruil gaan
Commodity Swap is vergelijkbaar met IRS in de zin dat de ene partij een variabele stroom betaalt en de andere een vaste stroom. Wat de commodity-swap onderscheidt van een andere swap is dat de notionele swap geen financieel kapitaal is, maar een bepaalde hoeveelheid van de grondstof die onder het contract valt (bijv. vaten olie). De grondstoffenswap heeft volgens het gebruikelijke schema een vaste looptijd en voorziet in de betaling van een bedrag dat wordt bepaald door het verschil tussen het vaste deel dat A aan B moet betalen, d.w.z. de prijs van de grondstof die aan het begin wordt bepaald en die gedurende de gehele looptijd constant blijft, en het variabele deel dat B aan A moet betalen, d.w.z. de prijs van de grondstof die op de dag van de betaling op de markt wordt geregistreerd. De prijs van de grondstof bepaalt dan welke van de twee tegenpartijen verplicht is het verschil met de andere te betalen.
Aandelenruil
D Ook hier hebben we een fictief kapitaal, een vooraf bepaalde duur en vervaldag waarop beide partijen kasstromen uitwisselen, maar beide zijn variabel. Partij A betaalt aan partij B een bedrag dat wordt berekend door een rentevoet (gewoonlijk een variabele rentevoet, zoals LIBOR*) toe te passen op de notionele waarde, terwijl contractant B aan contractant A een bedrag betaalt dat wordt berekend door de prestaties in het vooraf bepaalde tijdsinterval van een aandeel of een aandelenindex (of zelfs een effectenportefeuille) toe te passen op de notionele waarde. Ook in dit geval is de effectieve uitwisseling gelijk aan het verschil tussen de twee stromen.
Waarvoor worden ze gebruikt
Zoals alle derivaten worden swaps gebruikt voor twee essentiële doeleinden: het afdekken van risico’s en speculatie. Er is ook een derde functie van derivaten, arbitrage. Laten we eens kijken naar de IRS, die beter te begrijpen is. Laten we aannemen dat partij A (meestal een bedrijf) een schuld heeft van 100 duizend euro tegen een variabele rente en bang is voor een stijging van de rente, met als gevolg een stijging van de aan de schuldeiser verschuldigde rente. Om zich tegen dit risico in te dekken, zou partij A een IRS kunnen vastleggen op een fictief bedrag van 100 duizend euro waarbij hij een vast tarief betaalt aan partij B (de tussenpersoon met wie hij de IRS heeft afgesloten) en van deze laatste een variabel tarief ontvangt. Op deze manier verrekent de onderneming de te betalen rente op de lening met de IRS-ontvangsten (beide berekend door toepassing van een variabele rente van 100 duizend euro) en betaalt zij alleen het vaste deel van de swap: in de praktijk heeft partij A via de IRS de IRS getransformeerd in een vaste rente van 100 duizend euro.
Wat is de betekenis van Libor en Euribor
1. Wat is Libor?
Het is een globale referentierentevoet die wordt gebruikt om een reeks van financiële transacties met een geschatte waarde vast te stellen. Het helpt niet alleen bij het bepalen van de prijs van andere transacties, het wordt ook gebruikt als een maatstaf voor het vertrouwen in het financiële systeem en weerspiegelt het vertrouwen dat banken hebben in elkaars financiële gezondheid.
2. Wat is Euribor
Het concept van Euribor is onderdeel geworden vandedagelijkse woordenschat in de financiële wereld.. Bij de berekening van de rente van een hypotheek, lening of spaarproduct wordt altijd de term “Euribor” genoemd. Euribor is opgericht in 1999 en is een acroniem voor “EURO InterBank Offered Rate”. Het geeft de gemiddelde rente aan waartegen een groot aantal Europese banken elkaar aanbieden om kortetermijnfondsen te lenen om geld te lenen aan particulieren en bedrijven. De Euribor wordt gebruikt als referentietarief voor leningen en producten waarvoor in de toekomst rente moet worden betaald.
Dit verklaart waarom het zo belangrijk is in de dagelijkse bankproducten. Het meest gebruikte officiële referentietarief is de eenjarige Euribor. Voor de invoering van de euro werden in Andorra verschillende referentierentevoeten gebruikt, maar de meeste krediettransacties werden geïndexeerd op LIBOR (London InterBank Offered Rate) of het ABA-tarief (dit werd vroeger door Andorrese banken vastgesteld, maar is nu verlaten).
