Een aandelensplitsing kan interessant zijn voor u als belegger. Maar wat is een stock split precies? Kunt u hiervan profiteren? In dit artikel lichten we dit begrip nader toe.
Ten tijde van de internethausse eind jaren ’90 waren aandelensplitsingen schering en inslag. De aandelenkoersen stegen in deze periode zo hard dat beursgenoteerde bedrijven hun aandelen opdeelden, zodat ze betaalbaar bleven voor particuliere beleggers. Cisco deed het regelmatig. Tussen 1991 en 2000 voerde de softwareontwikkelaar maar liefst negen aandelensplitsingen door. Ook voor Apple was het een beproefde methode, met meerdere splits.
Wat is een stock split (aandelensplitsing)?
De term 'aandelensplitsing' zegt eigenlijk al genoeg. Een bedrijf splitst hierbij elk individueel aandeel in kleinere stukken tegen een bepaalde splitsingsverhouding, maar de waarde van alle aandelen samen blijft gelijk. Als het bedrijf bijvoorbeeld een twee-voor-één aandelensplitsing aankondigt, wordt het aandelenaantal verdubbeld en gaat de aandelenprijs door de helft.
Redenen van een aandelensplitsing
Ook tegenwoordig zien we nog vaak stock splits. Zo besloot logistiek vastgoedfonds WDP, na een sterke koersspurt, om zijn aandelen begin 2020 in zeven te delen. Ervaringsdeskundigen Apple en Tesla kondigden vorig jaar ook een aandelensplitsing aan. Ons eigen aandeel, flatexDEGIRO AG, werd in 2021 nog door vijven gedeeld. Met de stock splits proberen bedrijven hun aandelen aantrekkelijker te maken voor kleine beleggers en de verhandelbaarheid te vergroten. Particuliere beleggers kopen over het algemeen liever 100 aandelen van €10 dan 10 aandelen van €100. Een lagere koers maakt een aandeel bereikbaar voor een grotere groep beleggers en dat levert meer liquiditeit in het aandeel op.
Voor institutionele beleggers speelt de grootte van een aandeel psychologisch niet of nauwelijks een rol. Feitelijk verandert er ook niets aan de totale waarde bij het splitsen van een aandeel. Na een aandelensplitsing ontvangt u eenvoudigweg meer aandelen met een lagere nominale waarde per aandeel. Zo zal bij een 5-voor-1-splitsing het aantal uitstaande aandelen vervijfvoudigen, terwijl de nominale waarde van het aandeel tegelijkertijd wordt gedeeld door vijf. Hoewel het aantal uitstaande aandelen toeneemt na een splitsing, blijft de marktkapitalisatie of de beurswaarde van een bedrijf gelijk.
Voorbeeld van een aandelensplitsing
Een voorbeeld: Bedrijf XYZ heeft 10 miljoen uitstaande aandelen en die worden verhandeld tegen een beurskoers van €100. De beurswaarde bedraagt dan €1 miljard (10 miljoen*€100). Stel dat het bestuur van het bedrijf besluit om een aandelensplitsing door te voeren in de verhouding 2 voor 1. Direct na de splitsing halveert automatisch de koers naar €50 en verdubbelt het aantal uitstaande aandelen naar 20 miljoen. De marktkapitalisatie blijft nog steeds €1 miljard. Had u 10 aandelen van €100, dan bezit u na de splitsing 20 aandelen met een waarde van €50. U heeft nog steeds voor in totaal €1000 aandelen XYZ in portefeuille.
De meest voorkomende splitsing is 2:1. Er zijn echter talrijke verhoudingen mogelijk. Denk aan 5:1, 7:1, 10:1, 3:2 et cetera. In het laatste geval krijgt de aandeelhouder voor elke twee aandelen drie nieuwe aandelen, ofwel het uitstaande aantal aandelen neemt met 50% toe. Had u 10 aandelen van €60, dan bezit u na de splitsing 15 aandelen met een waarde van €40. Om een splitsing door te voeren heeft het bestuur overigens wel toestemming nodig van de aandeelhouders, die hierover op de aandeelhoudersvergadering kunnen stemmen.
Wat is een reverse stock split?
Bedrijven kunnen ook een zogeheten reverse split, of omgekeerde aandelensplitsing, doorvoeren. Dit is in feite het tegenovergestelde van een aandelensplitsing. Bij een reverse stock split wordt het aantal uitstaande aandelen verlaagd en de nominale waarde per aandeel met dezelfde factor verhoogd. Bouwconcern Heijmans bijvoorbeeld voerde in 2009 een reverse split van 1:10 door. Daarbij zijn 10 gewone aandelen met een nominale waarde van €0,03 samengevoegd tot 1 gewoon aandeel met een nominale waarde van €0,30. Ook een reverse split heeft geen effect op de marktkapitalisatie van een bedrijf. Noteert de koers van het aandeel op de dag voorafgaande aan de splitsing tegen €0,03, dan zal deze in dit geval daarna €0,30 bedragen. Aandeelhouders met 1000 aandelen Heijmans zouden na de reverse split 100 aandelen hebben. De totale waarde blijft €30.
Een omgekeerde aandelensplitsing is dus puur een cosmetische operatie, die bedrijven doorvoeren vanwege het negatieve imago van een laag geprijsd aandeel of penny stock. Een dergelijk aandeel is vaak een speelbal van speculanten en kan daarom grote koersuitslagen vertonen. Ook dit is niet wenselijk. Vandaar dat Euronext Amsterdam in 2007 bekendmaakte af te willen van penny stocks, ofwel aandelen met een waarde van minder dan €1 per aandeel. Bedrijven moeten kiezen: of een omgekeerde aandelensplitsing of verdergaan als veilingfonds. In een veilingfonds kan slechts twee keer per dag worden gehandeld in het aandeel, wat de waardering doorgaans drukt.
Voor- en nadelen van aandelensplitsingen
Voor bedrijven markeert een reverse split vaak een nieuwe start na een moeilijke periode waarin de koers sterk is gedaald. Maar de winstvooruitzichten worden er niet beter of slechter door. Wel kan de aantrekkelijkheid van het aandeel toenemen. Zoals gezegd kleeft aan aandelen met een lage beurskoers een negatief imago.
Anders dan bij reverse splits kiezen bedrijven voor een gewone aandelensplitsing vanuit een positie van kracht. Een stock split vindt in de regel immers plaats nadat de koers van een aandeel hard is opgelopen door bijvoorbeeld een sterke winststijging of het vooruitzicht van toekomstige groei. Beleggers zien in de splitsing een positief signaal dat het met de winstvooruitzichten ook wel goed zit. Na de splitsing komt er meer ruimte voor een verdere koersstijging. Een ander bijkomend voordeel is dat de verhandelbaarheid verbetert, waardoor het verschil tussen de bied- en laatkoersen afneemt. De aankondiging van een aandelensplitsing heeft over het algemeen een prijsopdrijvend effect. Dit is echter tijdelijk. Uiteindelijk is de winstontwikkeling per aandeel de drijvende kracht achter aandelenkoersen op de lange termijn.
Warren Buffett
Aandelen die al heel lang sterk in waarde stijgen dreigen onbetaalbaar te worden voor particuliere beleggers. Er bestaan aandelen met een koers van €10.000 of meer. Een bekend voorbeeld is het A-aandeel van Berkshire Hathaway, de investeringsmaatschappij van Warren Buffett, die op dit moment tegen een koers van $425.725 (€387.171) noteert. Dichter bij huis in Europa spant de Zwitserse chocoladefabrikant Lindt & Sprüngli de kroon, met een beurskoers van omgerekend bijna €112.000.
Voor de kleine belegger zijn deze aandelen onbereikbaar. De liquiditeit laat daarom te wensen over. Dit is ook de reden waarom het investeringsvehikel van Warren Buffett niet is opgenomen in belangrijke aandelenindices zoals de S&P 500. De wereldberoemde belegger heeft zijn aandeel echter nooit willen splitsen. Een splitsing zou namelijk ingaan tegen zijn vermaarde buy-and-hold beleggingsstrategie. Volgens Buffett zorgt een hoge aandelenkoers ervoor dat speculanten die uit zijn op een snelle winst wegblijven.
Toch introduceerde Berkshire Hathaway in 1996 de zogenaamde B-aandelen. Die vertegenwoordigen een vijftienhonderdste van een regulier aandeel en hebben daardoor een veel vriendelijker prijskaartje van $283,54 (€251.87) op het moment van schrijven. Zo is de investeringsmaatschappij van Buffett toch bereikbaar voor de kleine particuliere belegger.
Bronnen: Investopedia, FD
